انگشت ماشه ای یا تریگر فینگر زمانی ایجاد می شود که تاندون خم کننده انگشت نتواند به آرامی تکان بخورد و زمانی که فرد دستش را مشت می کند و سپس دوباره سعی می کند انگشتان را صاف کند، با قفل شدن و گیر کردن مفصل انگشت مواجه می شود. تریگر فینگر زمانی اتفاق میافتند که غلاف تاندونی ، ضخیم و ملتهب میشود و صاف شدن را برای تاندون دشوار میکند،و حرکت انگشت دست به صورت کلیکی و قفل شدگی که با درد زیادی همراه است خواهد بود.
انگشت ماشه ای چیست ؟
انگشت ماشه ای یا شست ماشه ای یک بیماری شایع دست است که در اثر استفاده بیش از حد از انگشتان ، به چنگ گرفتن یا نیشگون گرفتن مکرر یا در اثر ضربه مستقیم ایجاد می شود. و علائم آن به صورت قفل شدن انگشت دست درهنگام مشت کردن دست نشان داده می شود و در موارد شدید می تواند انگشت در حالت خمیده گیر کند.
علل
انگشت ماشه ای می تواند در اثر استفاده بیش از حد از انگشت ، حرکت دادن مکرر انگشت یا ضربه مستقیم به انگشت ایجاد شود. سایر عوامل موثر عبارتند از دیابت و آرتریت که منجر به افزایش ورم در دست می شود.
علائم و نشانه ها
علائم انگشت ماشه ای شامل یک صدای مثل صدای کلیک یا ترکیدن هنگام مشت کردن دست است و این اغلب در مفصل میانی انگشت یا مفصل انتهایی انگشت شست احساس می شود که هنگام خم شدن انگشت در حالت مشت کردن یا صاف کردن انگشت ممکن است احساس گرفتگی یا قفل شدن داشته باشید.
در موارد شدید، مبتلایان ممکن است نتوانند انگشت خود را صاف کنند و باید از دست دیگر خود برای کمک به صاف کردن انگشت قفل شده استفاده کنند، علائم دیگر عبارتند از درد یا حساسیت در پایه انگشت آسیب دیده و یک توده یا گره کوچک در جایی که انگشت گیر می کند.
انگشت ماشه ای چگونه تشخیص داده می شود؟
تشخیص این عارضه توسط پزشکان انجام میشود. زمانی که برای اولین بار متوجه درد و سفتی شدید، و اگر فعالیت های خاصی علائم شما را بدتر می کند، به پزشک خود اطلاع دهید.
پزشک شما ممکن است انگشتان یا شست شما را صاف کند تا احساس کلیک ( احساس قفل شدن ) کنید و میزان سفت بودن تاندون های شما را بسنجد. اگر هر حرکت یا موقعیتی دردناک است به آنها بگویید.
از چه آزمایشاتی برای تشخیص انگشت ماشه ای استفاده می شود ؟
معمولا به آزمایش خاصی برای تشخیص انگشت ماشه ای نیاز نیست اما ممکن است از آزمایش های تصویربرداری مانند سونوگرافی یا اشعه ایکس برای گرفتن عکس از بافت و استخوان دست شما استفاده شود.
چه کسانی بیشتر مبتلا به عارضه انگشت ماشه ای میشوند ؟
هر کسی ممکن است به انگشت ماشه ای مبتلا شود، اما در افراد بین 40 تا 60 سال شایع تر است ، داشتن یک شغل یا سرگرمی که شما را ملزم به انجام حرکات تکراری شدید با انگشتان و یا محکم گرفتن چیزی با انگشتان ، میتواند احتمال ابتلا به انگشت ماشهای را افزایش دهد. بطور مثال فعالیت های زیر احتمال شیوع این عارضه را بیشتر میکند:
- کشاورزی یا باغبانی.
- کار صنعتی یا کار با ابزار.
- ساز زدن.
- انجام ورزش های راکتی (مانند تنیس، راکت بال یا پیکل بال)
احتمال ابتلا به انگشت ماشه ای در افرادی که شرایط سلامت خاصی دارند بیشتر است، از جمله:
- آرتروز.
- روماتیسم مفصلی.
- نقرس.
- دیابت.
- آمیلوئیدوز
- بیماری تیرویید.
درمان
تصمیم گیری راجع به نحوه درمان انگشت ماشه ای به عهده پزشک متخصص است و بستگی دارد که کدام یک از انگشتان شما به چه شدتی آسیب دیده باشد ، رایج ترین شیوه های درمان انگشت ماشه ای عبارتند از:
استراحت: استراحت دادن انگشت به تاندون های انگشت شما زمان می دهد تا بهبود پیدا کنند.
استفاده از آتل انگشت : ممکن است لازم باشد تا از آتل استفاده کنید تا انگشتان آسیب دیده خود را در جای خود نگه دارید و به آنها کمک کنید تا به شرایط معمول خود بازگردند.
تمرینات کششی: ممکن است پزشک به شما تمرینات کششی بدهد تا به تاندون های شما کمک کند انعطاف پذیری خود را بازیابند.
داروهای ضد التهابی: بنا به تشخیص پزشک استفاده از دارو نیز میتوانید یکی از گزینه ها باشد
درمان تریگر فینگر بدون جراحی با استفاده از آتل انگشت
گزینه های غیرجراحی شامل یک آتل انگشت تخصصی برای محدود کردن خم شدن انگشت یا شست آسیب دیده است. آتل به تاندون اجازه استراحت می دهد و تورم را کاهش می دهد در حالی که همچنان به قسمت بالایی انگشت اجازه می دهد برای کارهای روزمره حرکت کند.
درمان اولتراسوند، ماساژ و استفاده از ژل های ضد التهابی به کاهش التهاب تاندون آسیب دیده کمک می کند.
در صورت عدم تسکین درمان فوق، بیماران با مراجعه به پزشک و تشخیص پزشک ممکن است کورتیزون تزریق کنند ،و اگر منجر به نتیجه مطلوب نشد ، ممکن است به یک روش جراحی به نام “رها کردن انگشت ماشه” نیاز باشد ، جراحی از طریق یک برش کوچک در کف دست انجام می شود و قسمت آسیب دیده باز می شود تا فضای وسیع تری برای سر خوردن تاندون ایجاد شود.
درمان تریگر فینگر با جراحی
اگر سایر شیوه های درمان جواب نداد، ممکن است به جراحی نیاز داشته باشید.
بستگی به تشخیص جراح شیوه هایی برای درمان این عارض وجود دارد و یکی از مرسوم ترین شیوه ها بدین ترتیب است :
- اطراف ناحیه انگشت آسیب دیده با کمک بی حس کننده موضعی ، بی حس میشود
- یک برش کوچک (برش) در غلاف اطراف تاندون های آسیب دیده شما ایجاد می شود که به تاندونهای شما فضای بیشتری برای حرکت در غلاف خود میدهد.
چند وقت بعد از درمان احساس بهتری دارم؟
به محض شروع درمان های غیر جراحی، علائم انگشت ماشه ای شما باید به تدریج بهبود یابد. پزشک به شما میگوید که چه زمانی میتوانید انتظار داشته باشید که انگشتتان به انعطافپذیری و دامنه حرکتی معمول خود بازگردد.
قبل از اینکه بتوانید دوباره از انگشتان یا شست خود استفاده کنید، به چند هفته زمان نیاز دارید تا پس از جراحی انگشت شما بهبود پیدا کنید. ممکن است چند ماه طول بکشد تا پس از جراحی به فعالیت های معمول خود بازگردید.
چگونه می توانم از انگشت ماشه ای جلوگیری کنم؟
- از فعالیت های مکرر چنگ زدن یا نیشگون گرفتن خودداری کنید
- از استفاده از تجهیزات که ارتعاش زیادی دارند خودداری کنید
- از فعالیت هایی که باعث می شود انگشت گیرکند یا قفل شود خودداری کنید.
پیشگامان دارو تجهیز به کمک شما می آید:
برای درمان انگشت ماشه ای ، آتل هایی طراحی کردیم که به نحوی اصولی و بر اساس آناتومی انگشت ، مشکل شمارا حل کند ، بستن آتل از جمع شدن انگشت هنگام خوابیدن و در نتیجه تشدید شدن عارضهی انگشت ماشه ای جلوگیری میکند. آتل را در طول روز چند بار باز کنید و دست را با احتیاط ماساژ بدهید یا حرکات کششی انگشت را انجام دهید و این آتل معمولاً باید حدود ۶ هفته بسته شود .
آتل های مناسب درمان این عارضه برای انگشت شست : سایز ۱ و سایز ۲ آتل انگشت PDT
برای دیگر انگشت های دست : سایز ۳ و سایز ۴ آتل انگشت PDT میباشند.
منابع :
ممنون از مقاله خوبتون